"Negra sombra"

Una canción que enamora a la vez que produce la mayor de las tristezas...

Los marineros recordaron con ella las grandes tragedias provocadas por el sinsaber humano y su falta de cordura. El Prestige y el Mar Egeo, el Urquila antes... desastre tras desastre el pueblo gallego sigue faenando en sus aguas, préstamo del dios tridente hasta que éstas digan basta...

Para disfrutar con los ojos abiertos:

Cando penso que te fuches,
negra sombra que me asombras,
ó pé dos meus cabezales
tornas facéndome mofa.

Cando maxino que es ida,
no mesmo sol te me amostras,
i eres a estrela que brila,
i eres o vento que zoa.

Si cantan, es ti que cantas,
si choran, es ti que choras,
i es o marmurio do río
i es a noite i es a aurora.

En todo estás e ti es todo,
pra min i en min mesma moras,
nin me abandonarás nunca,
sombra que sempre me asombras.

Rosalía de Castro. Follas Novas, 1880.



APUNTES
Este poema, "Negra Sombra" , converteuse nunha das máis emblemáticas cancións da música galega, porque o músico , Xoán Montés Capón (Lugo 1840-1899) uniu estas letras cun alalá recollido na Cruz do Incio. Foi presentado por primeira vez no Gran Teatro da Habana no ano 1892.
Considérase un dos cantos máis fermosos e elementais de Galicia, e as súas letras fúndense co trazo melódico de modo que xa non se conciben separadamente.


Para disfrutar con los ojos cerrados...

No hay comentarios: